- εἰσάγειν
- εἰσάγωlead inpres inf act (attic epic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
εἰσαγεῖν — εἰσ ἀγάω pres inf act (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
въвести — ВЪВЕ|СТИ (308), ДОУ, ДЕТЬ гл. 1.Ввести, привести внутрь чего л., куда л.: по сихъ же въведъ||ши и въ храмъ и тоу привѩза. ЖФП XII, 28 29; Никъто же въноутрь сщ҃ены˫а цр҃кве скотѩте какого оубо да не въведеть. (μηδεὶς εἰσαγέτω) КЕ XII, 65б;… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
εισάγω — (AM εἰσάγω) 1. οδηγώ κάποιον μέσα («τόν εισήγαγε στην αίθουσα τού θρόνου», «μόνον δὲ σὺν τέκνοισι μ εἰσάγει δόμοις») 2. τοποθετώ κάτι μέσα σε κάτι άλλο («εἰσάγω καθετήρα...») 3. (για εμπορεύματα) φέρνω από άλλη χώρα («εισάγει πρώτες ύλες»,… … Dictionary of Greek
вънести — ВЪНЕС|ТИ (84), ОУ, ЕТЬ гл. 1. Внести кого л., что л. куда л.: и вънесъше въ тѹ храминѹ СкБГ XII, 19в; х҃а… вънесе на рɤкѹ въ цр҃квь. ЧудН XII, 75б; и вънесъшемъ ракѹ въ чистителѥство. съвершиша б҃жьствьноѥ слѹжениѥ. (εἰσενεγκάντων) КЕ XII, 248а;… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
QUINGENTI — Graece Πεντακόσιοι, Senatus Atheniensis. Postquam enim Solon constituisset, ut quotannis summae praeesset Rei public. Quadringentorum Senatus, auctô deinde, sive in ordinem redactô Tribuum, quae decem fuêre (cum antiquitus quatuor solum essent)… … Hofmann J. Lexicon universale
TRADUCIANI — dicti olim a Pelagianis Orthodoxi, quod mortem in omne genus humanum per transitum seu traducem, et per peccatum et per semina transire, ut loquitur Martus Mercator, Subnotat. c. 9. §. 7. 14. docerent; quorum sententiam versibus his complexus est … Hofmann J. Lexicon universale
ετερομερής — ές (Α ἑτερομερής, ές) νεοελλ. 1. αυτός που αποτελείται από ανόμοια ή μη ανάλογα μέρη, ο ανομοιομερής 2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα ετερομερή α) άνθη τών οποίων τα ανθικά μόρια αποτελούνται από διάφορα τμήματα β) παλαιότερος όρος που αναφερόταν σε … Dictionary of Greek
κοινολογία — η (AM κοινολογία) [κοινολογώ] διάδοση στο κοινό, κοινολόγηση, κοινοποίηση μσν. (κατά τον Φώτ.) κοινή διάλεκτος αρχ. 1. κοινή σύσκεψη, συμβούλιο, κυρίως ιατρικό («ἑτέρους [ἰατροὺς] εἰσάγειν ἕνεκα τοῡ ἐκ κοινολογίης ἱστορήσαι τὰ περὶ τὸν νοσὲοντα» … Dictionary of Greek